یاورِ من

مکان نصب دستگاه DVR و NVR

تجهيزات امنيتي به مثابه چشم و گوش يک مکان به حساب مي آيند. وقوع هر اتفاق و رخدادي در مکان مورد نظر توسط دوربين مدار بسته ثبت و در دستگاه هاي ضبط (NVR يا DVR) ضبط مي گردد و در صورت نياز هشدار هاي لازم توسط اين سيسيتم به کاربر مي رسد. به همين دليل بايد مکان مناسبي را براي نصب اين تجهيزات در نظر بگيريد که از نظر سارقين، افراد خرابکار و يا هر عامل بيروني ديگري در امان باشد.
اين مقاله راهکارهايي را براي نصب ادوات سيستم مداربسته در بهترين جاي ممکن در مکان مورد نظر ارائه مي دهد.
در ابتدا بايد بدانيد که چه از يک سيستم مداربسته آنالوگ استفاده مي کنيد و چه از دوربين هاي IP يا تحت شبکه هر دو اين سيستم ها مي توانند در معرض خطر دستکاري و تخريب قرار بگيرند. بنا بر يک تصور اشتباه عده اي از کاربران تصور مي کنند که در نصب دوربين هاي ديجيتال از سيم و کابل کشي استفاده نمي گردد. پس خطر قطع و دستکاري کابل ها و سيم ها در اين سيستم ها وجود ندارد. اما اين تصور کاملا غلطي است و در نصب دوربين هاي تحت شبکه هايک ويژن نيز از کابل هاي شبکه و کابل برق نيز استفاده مي گردد.

همانطور که ميدانيد دستگاه DVR براي ضبط تصاوير ويدئويي مورد استفاده قرار مي گيرد و به طور کلي محل ذخيره سازي و مديريت کليه اطلاعات ارسالي از دوربين ها است. به همين دليل از حساسيت بالايي برخوردار است و بايد در جاي مناسبي دور از دسترس افراد متفرقه و ساير عوامل فيزيکي قرار گيرد. در ادامه به معرفي مکان هايي که جهت نصب ان مناسب هستند مي پردازيم:
دستگاه هاي ضبط ويدئويي همچون NVR يا DVR اجزاي اصلي ذخيره سازي فيلم ها بوده و به عنوان يک مرکز نظارت عمل مي کنند. اين دستگاه ها همواره هدف بسياري از سارقين و افراد خرابکار قرار مي گيرند؛ پس لازم است که حتما در مکان مناسبي جاي بگيرند:

1. استفاده از باکس ها و محفظه هاي قفل دار

بعضي از کاربران از محفظه هاي قفل دار استفاده مي کنند که مي تواند روش جالبي باشد. اما اين مسئله نيز وجود دارد که خود اين محفظه بايد در کجا قرار بگيرد که در اين رابطه بايد نکات زير را در نظر گرفت:

• نقطه اي را انتخاب کنيد که براي کابل کشي ها مناسب باشد.
• اطمينان حاصل کنيد که نقطه مورد نظر داراي تهويه مناسبي باشد.
• مکان مورد نظر به دور از مواد اشتعال زا باشد.

2. DVR يا NVR را در اتاق زير شيرواني يا سقف قرار دهيد

مکان ديگري که مي توانيد دستگاه خود را در آن قرار دهيد سقف اتاق يا استفاده از اتاق هاي زير شيرواني است(در صورت وجود). در اين حالت ممکن است کمي کابل کشي هاي مربوطه دشوار به نظر بيايند و يا حتي براي دسترسي به اطلاعات موجود در دستگاه مجبور به استفاده از نردبان شويد اما دسترسي سارقين به اطلاعات شما تا حدود زيادي کاهش مي يابد.

3. مخفي کردن آنها در داخل ديوار يا سقف کاذب

سقف ها و ديوار هاي کاذب نيز مي توانند مکان مناسبي براي سيستم مداربسته شما باشند و حتي مي توانيد پس از قرار دادن دستگاه خود درون آنها با وسايل تزئيني مانند قابل عکس ساعت ديواري يا آويزهاي تزئيني سقفي آنها را بپوشانيد که جلب توجه نکند.

4. از کمد(لباس، اسناد و مدارک و ...) يا قفسه هاي کتاب استفاده کنيد

اگر سيستم مداربسته در منزل است مي توانيد از يک کمد بي اهميت که کمتر از آن استفاده مي کنيد براي مخفي کردن سيستم خود استفاده کنيد و يا مي توانيد آن را در قفسه هاي کتاب قرار داده و اطرافش را با وسايل دکوري بپوشانيد که در معرض ديد نباشد.
در پايان لازم به ذکر است که ممکن است سارقين به سراغ رديابي سيم و کابل کشي هاي دوربين رفته و از اين طريق اتصال دستگاه ها با يکديگر را قطع کنند پس بهتر است از وسايلي براي پنهان سازي سيم ها کابل ها استفاده کنيد. براي مثال مي توانيد آنها را در داخل ديوار ها يا قرنيز ها کار گذاري نماييد.

بيشتر بخوانيد: نصب دوربين مدار بسته

نويز تصوير در دوربين هاي مداربسته

از عمده ترين نقايص تصوير ديجيتال نويز در تصوير است که به تغييرات تصادفي در ميزان نور و يا اطلاعات رنگي آن گفته مي شود که مي تواند در فرآيندهاي مختلف، از دريافت نور تا نمايش آن ايجاد شود. در تصاوير ديجيتال، هر نقطه ممکن است شدت نور يا رنگ متفاوتي با واقعيت داشته باشد. نقاط سفيد در بخش هاي تيره و يا نقاط تيره در بخش هاي روشن، جابجايي رنگي برخي نقاط به سمت قرمز و يا سبز، يک دست نبودن رنگ بخش تک رنگ، تيز نبودن لبه ها و غيره، از نمونه هاي نويز در تصوير ديجيتال است. يکي از چالش هاي بزرگ در فرآيند پردازش تصوير تشخيص و کم کردن نويز از داده هاي بدست آمده است .

اين اغتشاشات به دو صورت عمده در عکس نمايان مي شوند. يکي نويز نوري است که به صورت نقاط تيره و روشن، در سطح تصوير ديده مي شود و ديگري، نويز رنگي است که باعث ايجاد نقاط رنگي غير طبيعي در تصوير مي شود.

• مشکلات و کاستي هايي که نويز نيستند

انعکاس نور از سطح حسگر تصويري بيش تر از فيلم عکاسي است. بنابراين احتمال ايجاد مشکلات تصويري مانند هاله هاي نوري، شعله و شبه در تصوير ديجيتال بيش تر است. به همين دليل است که بعضي از سازندگان از لايه هاي پوششي خاصي در بدنه داخلي لنزها جهت استفاده در دوربين مداربسته ديجيتال، استفاده مي کنند تا انعکاس ها را به حداقل برسانند.

ممکن است نقاطي از حسگر به دليل آسيب ديدگي سوخته باشد و نقاط سياهي را در تصوير ايجاد کنند که با توجه به تکرار شدن در تمام تصاوير، از نويز تصادفي قابل تشخيص هستند.

عوامل ايجاد نويز

نويز به طور معمول در تصوير وجود دارد به اين معني که هرگز تصوير ثبت شده مانند واقعيت نيست، اما ميزان آن مي تواند آنقدر کم باشد که بتوان گفت وجود ندارد و يا آنقدر زياد باشد که نتوان سوژ? تصوير را تشخيص داد. نويز به دلايل مختلفي ايجاد مي شود و مي تواند ناشي از يک قسمت و يا مجموع چندين قسمت باشد.

• نوردهي بالا: در بخش ثبت تصوير در دوربين هاي ديجيتال، باز ماندن طولاني شاتر منجر به ايجاد نقاط سفيد در بخش سياه و برعکس مي شود که ناشي از کاهش جريان ديودهاي نوري است.
• تقويت سيگنال: در حساسيت (ISO)هاي بالاتر، سيگنال بدست آمده تقويت مي شوند تا نتيجه اي همانند حساسيت هاي پايين به دست آيد و همين تقويت سيگنال ها باعث افزايش نويز مي شود. انداز? حسگر هم نقشي به سزا در ميزان نويز دارد، حسگرهاي بزرگ تر بخش بيش تري از نوري که از لنز عبور مي کند را استفاده مي کنند و حساسيت و سرعت شاتر کم تري لازم خواهند داشت.
• تأثير حساسيت(مگاپيکسل): نوري که به هر نقطه (پيکسل) از حسگر مي رسد، با حاصل تقسيم مساحت حسگر بر تعداد نقاط آن رابط? مستقيم دارد، در نتيجه در دو حسگر با انداز? يکسان و با تعداد نقطه هاي متفاوت، حسگري که نقاط کم تري دارد (مگاپيکسل کم تر)، نور بيش تري براي هر يک از نقطه ها فراهم کرده و نويز کم تري دارد، پس مگاپيکسل بالاتر بر خلاف ديد عموم، علاوه بر اين که منجر به بهبود کيفيت نمي شود، نور کم تري براي هر نقطه فراهم کرده و مي تواند منجر به ايجاد نويز بيش تري شود. به همين دليل، دوربين هاي سريع که براي رخدادهاي ورزشي استفاده مي شوند تعداد نقاط کم تري در حسگرهاي خود نسبت به دوربين هايي که در آتليه ها استفاده مي شوند دارند تا بتوانند در سرعت هاي بالاتر نويز کم تري ايجاد کنند.
• در عمليات فشرده سازي ممکن است نويز هاي تصويري توليد يا تشديد شوند.
• دما: دما نيز مي تواند بر ميزان نويز حسگر اثر بگذارد، افزايش دما منجر به افزايش نويز مي شود، در نتيجه دوربين ها در تابستان بيش تر از زمستان نويز ثبت مي کنند.
• خطا در تبديل اطلاعات آنالوگ به ديجيتال، سرعت پايين پردازش اطلاعات، روش هاي تبديل و ذخيره سازي، پايداري ولتاژ باطري ها و غيره نيز مي توانند منجر به ايجاد نويز شوند.
• پرتوهاي کيهاني، سيگنال هاي مخابراتي، تابش هاي راديواکتيو و بسياري ديگر نيز توانايي ايجاد نويز در دوربين هاي ديجيتال و آنالوگ را دارند اما معمولاً بسيار ناچيز هستند.

روش هاي جلو گيري از ايجاد نويز

نويز، در وهل? اول، حاصل از اجزاي الکترونيکي تجهيزات ديجيتال است و سازندگان همواره با روش هاي مختلف سعي داشته اند که اثرات مخرب و ناخوشايند اين پديده را بي اثر يا کاهش دهند و يکي از تفاوت هايي که در تجهيزات حرفه اي گران قيمت نسبت به تجهيزات معمول مشاهده مي شود، کاهش محسوس اين مشکلات است. علي رغم تلاش هاي به عمل آمده، هنوز اين اثرات در بسياري از تصاوير، به خصوص در شرايط تصوير برداري خاص قابل رؤيت هستند. به طور مثال در نوردهي هاي طولاني، حساسيت هاي بالا و عکاسي در نور کم اين اثرات بيش تر ديده مي شوند.

بهترين روش، خريد دوربيني است که نويز کم تري داشته باشد اما به طور معمول، دوربين با نويز کم تر، قيمت بيش تري نيز دارد، البته عدم تحقق قبل از خريد دوربين و يا رفتن به سراغ دوربين هاي خيلي کوچک و امکانات پردازشي زياد مي تواند علاوه بر قيمت بالا، نويز زيادي را هم تحميل کند. قبل از خريد دوربين بايد به اندازه حسگر (بزرگ تر باشد) و نسبت اندازه حسگر به تعداد نقاط آن (بيش تر باشد) و سرعت پردازش آن (بالاتر باشد) توجه داشت.

مي توان با روش هاي نويز دوربين خريده شده را نيز کاهش داد. براي مثال، به کارگيري نور مناسب و کافي باعث مي شود دوربين زمان و حساسيت کم تري براي ثبت تصوير لازم داشته باشد و نويز کم تري ثبت کند. بازبودن شاتر و افزايش حساسيت هر دو باعث ايجاد نويز مي شوند و بايد بررسي کرد که کدام يک در دوربين موجود نويز کم تري ايجاد مي کند تا در نور کم تر آن پارامتر را افزايش داد تا نيازي به نور اضافي نباشد. به طور معمول حساسيت هاي خيلي بالا بيش تر از شاترهاي طولاني نويز ايجاد مي کنند. بهتر است حد بالايي براي حساسيت دوربين بدست آورد و با حساسيت هاي کم تر از آن اقدام به تصوير برداري نمود.

براي کاهش نويز بايد ديافراگم را در بازترين مقدار ممکن قرار داد و از لنزهاي درخشان تر استفاده کرد و اگر نتوان اين کار را انجام داد و يا لنز بزرگنمايي اجازه بازشدن بيشتر آن را نداد، بايد از فاصل? کانوني کم تري استفاده نمود و به جاي بزرگنمايي، به سوژه نزديک تر شد زيرا بزرگنمايي بيش تر نور کم تري را به حسگر مي رساند و حساسيت بالاتر و شاتر طولاني تري لازم دارد.

بايد از قرار دادن دوربين در نور مستقيم آفتاب بدون روپوش خودداري نمود، زيرا گرم شدن دوربين علاوه بر افزايش نويز حسگر، تغيير در مقاومت و کاهش سرعت پردازش، باعث نوسان ولتاژ نيز مي شود. تغيير در انداز? عکس هم در بعضي دوربين ها و با توجه به شيو? پردازش اطلاعات آنها مي تواند مفيد باشد. همواره در دوربين ها بايد از بزرگ ترين انداز? عکسي که از نظر نويز تفاوتي با عکس کوچک تر خود ندارد استفاده نمود تا با تعداد نقاط بيش تر در مرحل? پردازش نويز بيش تري را بتوان حذف کرد. آخرين راه، استفاده از عکس هاي تاريک تر است که نويز کم تري دارند.

روش هاي از بين بردن نويز

بهترين روش از بين بردن نويزها، روشي است که با از بين بردن کم ترين اطلاعات تصوير، بيش ترين نويز را از بين ببرد. بسياري از دوربين ها زماني که با حساسيت هاي بالا عکس مي گيرند، به شکل خودکار قبل از ذخيره سازي آن، سعي مي کنند تا قسمتي از نويزها را با الگوريتم هاي مخصوص خود از بين ببرند.

يکي از بهترين روش ها با توجه به تصادفي بودن نويزها، گرفتن چند تصوير و ميانگين گيري از آن هاست و با توجه به اين نکته که نويز در هر يک از تصاوير به شکل متفاوتي ايجاد مي شود و سوژه در هم? آن ها يکسان است، ميانگين گيري از تصاوير منجر به کم تر شدن اثر نويز و نيرو گرفتن سوژه ثابت مي شود. شايد اين روش دردسر بيش تري داشته باشد ولي يکي از بهترين روش ها براي از بين بردن نويزها بدون دست زدن به جزئيات تصوير است که در بعضي از دوربين ها به شکل خودکار انجام مي شود. اما بهتر است به جاي صرف زمان و هزينه جهت حذف نويز، سعي شود با طراحي و نصب مناسب نويز کم تري در تصوير منعکس شود.

در خصوص حذف نويزها، روش هاي ديگري هم وجود دارند که يا اجراي مشکل تري دارند و يا چندان اثر بخش نيستند. يکي از اين روش ها هم رنگ کردن نقاط در بخش هاي با رنگ نزديک به هم است که در اين روش قسمت هايي با جزئيات کم تر يافت و محو مي شوند. روش ديگر کم کردن تعداد نقاط تصوير است، براي مثال از هر چهار نقطه کنار هم يک نقطه بدست آيد که رنگ و نور آن ميانگين آن چهار نقطه باشد و به اين ترتيب اثر نويزي که براي مثال در يکي يا چند تا از اين نقاط ايجاد شده کم تر مي شود، ولي کم کردن تعداد نقاط منجر به حذف جزئيات، کم رنگ شدن لبه ها و کوچک تر شدن تصوير مي شود. در هم? اين روش ها، پاک کردن نويز ها منجر به کم شدن داده هاي تصوير و کم شدن جزئيات مي شود زيرا نقطه اي که نويز ثبت کرده هيچ داده ي ديگري ندارد و الگوريتم هاي حذف، تصميم مي گيرندکه چه داده اي را به جاي آن قرار دهند و بدون خطا نيستند.

با توجه به مطالب فوق، براي کاستن نويز تصوير، تا آنجا که ممکن است از حساسيت هاي پايين تر استفاده مي شود. همچنين نور دهي کافي در حد نويز، به خصوص در بخش هاي تيره عکس، مي تواند بسيار تأثير گذار باشد. از آنجا که در کنار حساسيت بالا، نوردهي هاي طولاني هم مي تواند نويز را افزايش دهد، بهتر است در صورت امکان براي نور دهي کافي از ديافراگم باز استفاده کرد.

بايد توجه داشت که اين گونه مشکلات گاهي در ابعاد بزرگ تصوير يا در روند پردازش تصوير ممکن است بيش تر خود را نشان دهند و بنابراين بهتر است تا جاي ممکن از عواملي که نويز را افزايش مي دهند پرهيز کرد.

[ بازدید : 54 ] [ امتیاز : 3 ] [ نظر شما : ]